آيا استاندار با جداسازی دفتر كارمندان زن و مرد می‌تواند طرح عفاف و حجاب را اجرا نماید؟

رضا سلطان زاده
مدیر مسئول آیینه یزد
یزدفردا:مدتهاست كه درباره طرح عفاف و حجاب و رعایت كامل حجاب اسلامی و اصول روابط بین دختران و پسران در دانشگاه و زن و مرد در محیط اداری و یا در فضای جامعه بحث و گفتگو به عمل آمده و راهكارهای متفاوتی ارائه شده است. مقامات مختلف كشوری در مورد چگونگی اجرای آن طرح پیشنهادهایی مطرح كرده و نظرات و عقاید خود را كه گاه مغایر یكدیگر هم می‌باشد ابراز داشته‌اند ولی هنوز به نتیجه نهایی نرسیده و باز هم ائمه جمعه و جماعات، برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و بعضی از اعضای دولت در فرصت‌های به دست آمده در این زمینه سخن گفته و می‌گویند و شیوه اجرای این پدیده مهم اسلامی را مورد بررسی قرار می‌دهند و به دنبال راه حل‌های اساسی و كارساز می‌گردند.
این موضوع گاهی به صورت حاد در می‌آیدو به وسیله مقامات و مراكز و مراجع مذهبی با شدت و قوت دنبال می‌شود و حتی صدا و سیما نیز با آنها هماهنگی می‌كند و گویندگانی به توجیه و تفسیر مطلب می‌پردازند ولی بعد از مدتی موضوع به سردی می‌گراید و باز هم مسئله حجاب و روابط زن و مرد به همان صورت سابق ادامه می‌یابد.
جالب توجه است كه در بعضی از استانها نیز، مسئولین از جمله استاندار بر ای برقراری این فریضه مهم اسلامی تلاش كرده و اقداماتی نیز انجام داده‌اند از جمله استاندار یزد اخیراً به فكر چاره این معضل افتاده و بر اساس خبر خبرگزاری ایرنا این حركت فرهنگی خود را بدین ترتیب آغاز كرده است.
خبرگزاری ایرنا در یزد گزارش داد: استاندار یزد در شورای اداری، درباره اهمیت اجرای طرح عفاف و حجاب در جامعه تاكید كرده و افزوده است این طرح ابتدا باید در استان یزد اجرا شود و زنان كارمند از مردان جدا شوند كه اینكار در استانداری یزد آغاز شده است.
با توجه به این خبر استانداری یزد اولین اقدام خود را در اجرای این طرح جهت برقراری روابط مشروع و اخلاقی زن و مرد كارمند در استان یزد، با جداسازی محل كار زن و مرد در استانداری شروع كرده است. بگذریم از اینكه جداسازی زن و مرد سالها است كه در سطوح مختلف جامعه از اتوبوسهایی كه در سطح شهر حركت می‌كنند تا مجالس و جلساتی كه به عناوین مختلف در كشور تشكیل می‌شود اجرا گردیده و بدیهی است كه این جداسازی‌ها نتایج لازم و قابل قبولی در برنداشته، بلكه به صورت ظاهر تماس زن و مرد را در مجالس مورد نظر موقتاً محدود كرده است.
ضمناً از استانداری كه چنین دستوری را صادر كرده است باید پرسید:
در جلسات هیات دولت، بیمارستانها و مراكز بهداشتی، جلسات مجلس شورای اسلامی، شوراهای اسلامی شهر و روستا، كلاس‌های دانشگاه‌ها و فرودگاه ها، مهمانداران هواپیماها دفاتر اكثر روسای ادارات، وزرا، مدیران كل، بانك ها، موسسات مختلف، شركتها و..... در نهایت در كوچه و خیابان‌ها چگونه این برنامه اجرا می‌شود تكلیف خانم هایی كه در سمت‌های مختلف از جمله معاونت رییس جمهور،وزارت، مدیریت كل، معاونت وزارتخانه‌ها و صدها شغل و سمت دیگر اداری آموزشی، مشاوره‌ای انجام وظیفه می‌نمایند و بالاخره ارباب رجوع اعم از زن و مرد چیست؟
به نظر می‌رسد كه برای سر و سامان دادن حقیقی به این امر بسیار مهم لازم است كه جامعه، مراكز اجتماعی و تبلیغاتی، گویندگان و سخنوران و در رأس آنها صدا و سیما بسیج شوند و طبق یك برنامه درست و با راهنمایی كارشناسان و صاحبنظران مذهبی و اجتماعی و اخلاقی برنامه‌های دقیق ارائه دهند و تا حصول نتیجه از پای ننشینند.
زمانیكه گروهی از خانواده‌ها بیننده ماهواره‌های متعدد می‌باشند، گاه فیلم‌های آنچنانی با بازیگران زن كاملاً بی حجاب خارجی از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می‌شود و بازیگران زن ومرد در این فیلم‌ها و گاهی حتی در بعضی از سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی (البته با حجاب) به طنازی می‌پردازند و یا مشوق بدحجابی هستند و یا هنگامی كه مردم به ویژه جوانان می‌بینند بعضی از دولتمردان در جلساتی شركت می‌كنند كه نه تنها عده‌ای از زنان لباسهای نامناسب پوشیده‌اند بلكه برای آنان كف می‌زنند و عكس هم می‌گیرند، چگونه می‌توان عفاف و پاكدامنی اسلامی را در جامعه پیاده كرد و گسترش داد؟
بنابراین به این دلیل و دلایل دیگری كه در این گفتار نمی‌گنجد باید هر چه زودتر كارشناسان واقعی در هر شهر و دیار و در نهایت در كشور كه سال‌ها در زمینه مسایل اخلاقی و تربیتی مطالعه كرده و از ارزش‌های اسلامی نیز بهره كافی برده اند، فرا خوانده شوند و از آنها خواسته شود كه راهكارهای خود را مطرح سازند و سپس نظرات اهل فن مورد بررسی دقیق قرار گیرد و بهترین آنها انتخاب شود و در همه سطوح جامعه از مرحله آمادگی، دبستان، راهنمایی و دبیرستان، تحصیلات در دانشگاه جدی به كار گرفته شود و با نظارت كامل از انحرافات و كجرویهای آن جلوگیری شود.
آموزش‌های دینی و اجتماعی عفاف با بیان زیان‌ها و ویرانگری‌های بی عفتی به گونه‌ای شایسته در بین افراد خانواده‌ها توضیح داده شود.
بی تردید كارمعنوی وفرهنگی نیاز به صاحبنظران با فرهنگ و آشنا به اصول اخلاق و معنویت دارد و جز با برنامه دقیق علمی، فرهنگی امكان پذیر نیست و گرنه با جداكردن زن ومرد در چند ساعت محیط كار راه به جایی نمی‌برد زیرا هنگام پایان كار ادارای و بازگشت به فضای جامعه بازهم همان روش‌ها و رفتارهای روز گذشته ادامه می‌یابد .و طرح حجاب دستخوش بی توجهی قرار می‌گیرد و روابط زن و مرد به شكل پیشین برمی گردد.
گرچه در جای خود باید قوانین مصوب به اجرا درآید اما بی تردید زور و تهدید هم در این مقوله كارساز نیست. زیرا با تهدید و فشار می‌توان محل كار زن و مرد را جدا كرد یا آنها را مجبور به استفاده از حجاب كامل نمود اما با این روش‌ها نمی‌توان روح و فكر افرادی كه احیاناً خانواده، جامعه و مدرسه تاكنون نتوانسته است به آنها آگاهی كامل بدهد با حجاب و عفاف اسلامی پیوند داد.
به همین سبب به محض اینكه عامل اجبار از بین برود بی توجهی به حجاب آشكار می‌شود و عفاف و حجاب اسلامی به معنای واقعی در جامعه چهره خود را نشان نمی‌دهد.